ETAP EDUKACYJNY: KLASY 4-6
CEL GŁÓWNY:
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Uczeń:
METODY I TECHNIKI:
skojarzenia, definicja, rozmowa kierowana, wędrujące plakaty, 4-3-1, pokaz, praca z tekstem
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
kartki A5, arkusze papieru, formularz, zdjęcia, materiały z załączników
PRZEBIEG KATECHEZY:
1. Pierwszy etap lekcji ma na celu ukazanie potrzeby wdzięczności okazywanej ludziom.
Na tablicy uczniowie zapisują w formie haseł skojarzenia do pojęcia WDZIĘCZNOŚĆ.
2. Katecheta dzieli uczniów na 3 grupy lub wielokrotność.
Zadanie grup polega na zdefiniowaniu pojęcia wdzięczność.
Uczniowie przedstawiają na forum swoje definicje.
Porównują je z definicją przedstawioną przez nauczyciela:
WDZIĘCZNOŚĆ – poczuwanie się do zobowiązań za doznane od kogoś dobro; chęć odwzajemnienia się.[1]
3. Następnie uczniowie na arkuszach papieru odpowiadają w formie haseł na pytania:
Gr. I – Kto powinien być wdzięczny?
Gr. II – Komu ludzie (Polacy) powinni być wdzięczni?
Gr. III – Za co ludzie (Polacy) powinni być wdzięczni?
Po wyznaczonym przez nauczyciela czasie, grupy przekazują arkusze kolejnej grupie stosując technikę karuzeli. Czynność tę powtarzają trzykrotnie.
Przedstawiciele grup zapoznają pozostałych uczniów z wynikami pracy.
4. Uczniowie zastanawiają się:
– Jak ludzie mogą okazywać innym swoją wdzięczność?
Uzupełnieniem ich wypowiedzi może być pokaz zdjęć przedstawiających: tablice z nazwami ulic, patronami szkół, pomniki, które związane są ze sławnymi osobami i ważnymi wydarzeniami historycznymi.
5. Kolejny etap lekcji ma na celu pogłębienie poczucia wdzięczności względem Pana Boga.
6. Nauczyciel zapoznaje uczniów z tekstami: Tb 12,6 i Ef 5,20 (załącznik 1).
Uczniowie odpowiadają na pytanie:
– Do czego zachęcają autorzy natchnieni? (Komu szczególnie należy się nasza wdzięczność?)
7. Następnie dzieci odpowiadają na pytanie:
– Za co powinniśmy być wdzięczni Panu Bogu (Ojcu, Chrystusowi, Duchowi Świętemu)?
Mogą to uczynić pracując metodą 4-3-1 (załącznik 2)
8. W podsumowaniu katecheta podkreśla miłość Pana Boga, który wszystkie dzieła czyni z troski o człowieka i dla jego dobra. Dlatego psalmista zachęca:
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo łaska Jego trwa na wieki. (Ps 118,1)
9. Uczniowie zastanawiają się:
– Jak chrześcijanin może okazać wdzięczność Panu Bogu? Jak może Mu podziękować za uczynione dobro?
Odpowiedzi uczniowie zapisują na tablicy.
10. Następnie katecheta pokazuje zdjęcia Pomnika Najświętszego Serca Pana Jezusa (Pomnika Wdzięczności) i jego wybranych elementów bez podawania nazwy obiektu. Pyta:
– Kogo przedstawia centralna postać pomnika?
Na podstawie zdjęcia uczniowie opisują postać Chrystusa.
11. Nauczyciel prosi o zaproponowanie nazwy dla pomnika oraz jej uzasadnienie.
12. W podsumowaniu nauczyciel informuje uczniów, że pomnik nosił nazwę Najświętszego Serca Pana Jezusa, a także Pomnika Wdzięczności. Został odsłonięty 30 października 1932 roku w Poznaniu na dzisiejszym pl. Mickiewicza.
Katecheta może pokazać kolejne zdjęcia ukazujące usytuowanie pomnika.
13. Na podstawie wcześniejszej pracy oraz własnych przemyśleń uczniowie zastanawiają się:
– Za co Polacy powinni być wdzięczni Sercu Jezusowemu?
Uzupełnieniem wypowiedzi uczniów jest analiza fragmentów kazania ks. Franciszka Kwiatkowskiego na uroczystość poświęcenia pomnika. (załącznik 3)
14. Informujemy, że „Przez siedem lat istnienia Pomnik stał się sercem i prawdziwą wizytówką miasta. Odbywały się przy nim liczne uroczystości religijne i manifestacje patriotyczne. Modlili się u jego stóp poznaniacy i goście odwiedzający miasto”.[2]
Pomnik został zburzony przez hitlerowców w październiku 1939 r. Wróg niszcząc pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa, chciał wyrwać z serc Polaków miłość do Boga. Do dziś nie został odbudowany.
15. W podsumowaniu katecheta wskazuje, że dzisiaj – wzorem przodków – naród polski pragnie skupić się wokół Serca Jezusowego, które jest źródłem i symbolem miłości. Dlatego wielu ludzi pragnie, aby pomnik został odbudowany. Zapraszają nas wszystkich do pomocy w zrealizowaniu tego dzieła.
16. Uczniowie podają propozycje pomocy w odbudowie pomnika.
17. Modlimy się w intencji odbudowy pomnika słowami pieśni:
Najświętsze Serce Boże, poświęcamy Ci
Naszą Ojczyznę, wioski i miasta,
Nasze rodziny i nas samych;
Serce Boże, przyjdź Królestwo Twoje!
ZAŁĄCZNIK 1
Uwielbiajcie Boga i wysławiajcie Go przed wszystkimi żyjącymi za dobrodziejstwa, jakie wyświadczył wam – w celu uwielbienia i wysławienia Jego imienia. Ogłaszajcie przed wszystkimi ludźmi dzieła Boże, jak są godne uwielbienia, i nie wahajcie się wyrażać Mu wdzięczności. (Tb 12,6)
Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa! (Ef 5,20)
ZAŁĄCZNIK 2
Metoda 4-3-1
Dzielimy uczniów na 4 grupy. Każda grupa otrzymuje poniższy formularz.
Zadanie grupy polega na wpisaniu odpowiedzi na zadany temat do trzech okienek formularza (w jednym wierszu).
Następnie na znak dany przez prowadzącego grupy przekazują sobie formularz – metoda karuzeli.
Uczniowie czytają odpowiedzi zamieszczone w otrzymanym formularzu. Zapisują następne trzy odpowiedzi w kolejnych trzech okienkach (drugi wiersz). Odpowiedzi nie mogą się powtarzać.
Następnie przekazują formularz kolejnej grupie. Procedurę powtarza się, aż formularze wrócą do grup wyjściowych.
PANU BOGU POWINNIŚMY BYĆ WDZIĘCZNI ZA:
ZAŁĄCZNIK 3
„Pomnik to N. Serca Jezusowego, bo Serce Jezusowe jest symbolem tej Bożej miłości, która się ulitowała nad naszym narodem gnębionym przez przemożnych wrogów”.
„ Na pomniku wyryto dwa dużo mówiące napisy (…) Najświętszemu Sercu Jezusowemu – Polska wskrzeszona i Błogosław, Panie, naszej Polskiej ziemi – Jest to bowiem pomnik wdzięczności i prośby. Pomnik w d z i ę c z n o ś c i całej Polski (…) za odzyskaną wolność, – pomnik p r o ś b y, by Chrystus – Król z kochającym Sercem swojem raczył zawsze wśród nas panować i błogosławić naszej Polskiej ziemi”[3].
[1] http://sjp.pl/wdzi%C4%99czno%C5%9Bci (dostęp 26.04.2014r)
[2] Sacratissimo Cordi Polonia Restituta – Najświętszemu Sercu Polska Odrodzona, Wyd. Archidiecezja Poznańska i BONAMI, Poznań 2012
[3] Ks. Franciszek Kwiatkowski T.J., Na uroczystość poświęcenia pomnika Najświętszego Serca Jezusowego, kazanie wygłoszone w kolegiacie farnej św. Marji Magdaleny w dniu 30 października 1932 r., Nakładem Komitetu Budowy Pomnika Najśw. Serca P. Jezusa w Poznaniu, w: Sacratissimo Cordi Polonia Restituta Najświętszemu Sercu Polska Odrodzona, Wyd. Archidiecezja Poznańska i BONAMI, Poznań 2012